Oekraïne

Oekraïne

We hebben met diverse organisatie in de Oekraïne contact. Jaarlijks worden er een aantal containers met hulpgoederen gestuurd om de Joodse bevolking daar te ondersteunen in hun nood. Door de oorlogssituatie die daar nu heerst is de hulp alleen toegenomen. Dat is ook een van de redenen om zo nu en dan voedseltransporten te organiseren.

Een bemoediging vanuit Jeruzalem over wat er zoal in Oekraïne speelt.
Op woensdagmorgen werkt Marianne mee in de thuiszorg onder de Russische Joden. Aan het einde daarvan is er tijd voor een welverdiende kop koffie. Enthousiast begon Marianne te vertellen:
”We waren afgelopen shabbat in een Messiaanse gemeente, na afloop van de dienst is er tijd voor ontmoeting. Bij ons aan tafel schoof een echtpaar uit Polen aan; zij waren in Israël op vakantie. Toen deze vrouw hoorde dat wij uit Nederland kwamen, werd haar gezicht blij. “Vanwege een Nederlandse vrouw ben ik nu in Israel”, begon zij haar verhaal. “Het is jaren geleden dat een Nederlandse vrouw in Warschau vertelde over de zonen van Abraham, Izak en Ismaël. Bij het horen van haar boodschap ben ik tot het besef gekomen dat Israël een bijzondere plaats inneemt in het plan van God met de wereld. Ik was die avond haar vertaalster. De Heer trof mij in mijn hart met wat ik hoorde als met een hamerslag. Mijn ogen werden geopend voor Gods liefde voor Israël, Zijn oogappel, maar door Israël heen ook voor de volken rondom. Die vrouw uit Nederland sprak in al haar kwetsbaarheid, ze was toen al ernstig ziek. Misschien hebben jullie wel van haar gehoord, zij heette Iet Bleeker.”
Iet Bleeker werkte jaren in Israël, maar is inmiddels al zoveel jaren geleden gestorven.
Haar boodschap heeft goede grond gevonden in deze vrouw, die haar vertaalster was. Samen met haar man heeft zij een bediening in Polen, die uitreikt naar de Joden in Oekraïne en Rusland en hen helpt in het proces om terug te keren naar Israël. Ook geven zij in Polen leiding aan zomerkampen voor Joodse jongeren uit Rusland en Oekraïne en onderwijzen hen in de Tora.
Marianne kijkt me aan, een diepe zucht; “Ook al zie je het niet altijd wat de opbrengst is van al het werk dat we doen, het zijn allemaal zaadjes die de Heer laat groeien en die op een dag vruchten dragen. Mag dit verhaal ons bemoedigen.